Ceramotrofy to wizja postludzkiego świata – jałowej pustyni, wypalonej wojnami i kosmicznym promieniowaniem. Wiele lat po wymarciu ostatniego gatunku na Ziemi, wśród obracających się w proch ludzkich pozostałości budzi się nowe życie. Spękane skorupy ceramicznych naczyń, w niewyjaśnionych okolicznościach zaczęły zbierać się w niewielkie usypiska, po czym zaczęły obrastać organiczną materią – pierwszym nowym, ziemskim gatunkiem od stuleci.
Ceramotrofy są częścią mojego dyplomu magisterskiego z kierunku ceramiki Wrocławskiego ASP.
